Biologia

Wąsonogi

Wąsonogi – jedyne stawonogi osiadłe – znacznie się różnią pod względem budowy zewnętrznej od pozostałych skorupiaków. Zwierzęta te odżywiają się zawartą w wodzie morskiej zawiesiną. Ich ciało okryte jest wapiennymi płytkami. Unoszące się w toni larwy wąsonogów przechodzą kilka linień, po czym osiadają na dnie i przekształcają się w osobniki dorosłe. Żyjący w XIX wieku przyrodnik Louis Agassiz opisał wąsonogi jako „małe, podobne do krewetek zwierzęta stojące na głowie w wapiennym domku i wkopujące sobie pokarm do gęby”. Wąsonogi są zmorą morskich żeglarzy, Ldyż nieraz w wielkiej liczbie porastają zanurzoną część kadłuba. powodując zmniejszenie prędkości statku nawet o ponad 30%. Równonogi są drobnymi skorupiakami zamieszkującymi przeważnie dno oceanów. Do tej grupy należą także formy lądowe: stonogi i prosionki. Jedną z najliczniejszych w gatunki grup skorupiaków są mikroskopijne widłonogi. Stanowią one główny składnik zooplanktonu. Największym rzędem skorupiaków są dziesięcionogi, do których należy ponad 10 000 gatunków, m.in. homary, langusty, kraby. krewetki i raki. Większość dziesięcionogów żyje w morzach, ale pewne gatunki, np. raki, niektóre krewetki, kilka gatunków krabów, zamieszkują wody słodkie. Skorupiaki, a zwłaszcza dziesięcionogi, wykazują ścisłą specjalizację i zróżnicowanie poszczególnych odcinków ciała. U tych zwierząt odnóża różnych części ciała różnią się znacznie budową i lunkcją.