Biologia

Rogi i kołnierze

Duża grupą dinozaurów były dinozaury rogate – ceratopsis. Wczesnym przedstawicielem tej grupy był protoceratops („prarogate oblicze”). Jego skamieniałości znaleziono na pustyni Gobi w Mongolii w pokładach sprzed 80 milionów lat. Najbardziej znanym dinozaurem rogatym był triceratops, który dożył prawie do końca ery dinozaurów.

Dinozaury rogate należały do grupy dinozaurów ptasio-miedniczych. Były one roślinożerne. Mogły w związku z tym pogryźć nawet bardzo twarde części roślin. Ich pyski miały kształt zakrzywionych dziobów  przypuszczalnie nadawały się do obrywania twardych liści i pędów. Ich bardzo liczne, drobne zęby były ostre i w układzie szczęk tworzyły krawędzie tnące, które działały jak nożyce. Mocne mięśnie, potrzebne do uruchomienia potężnych szczęk, musiały mieć solidne przyczepy. Przypuszczalnie to właśnie spowodowało rozrost kości tworzących kołnierz kostny z tyłu głowy tych zwierząt. W każdym razie były do niego przyczepione również mięśnie karku. Dzięki masywnej budowie czaszki i kołnierza kostnego wiele skamieniałości tych dinozaurów doskonale się zachowało.