Skamieniałe tropy pozwalają przypuszczać, że niektóre dinozaury rogate, takie jak triceratops, żyły w stadach. Kiedy do stada zbliżał się taki napastnik jak tyranozaur, stado skupiało się prawdopodobnie ciasno tak, że młode chroniły się w jego środku.

Najbardziej znanym dinozaurem rogatym jest zapewne triceratops. Jego nazwa „twarz o trzech rogach” wskazuje, że miał trzy ostre rogi. Do czego jednak triceratopsy, a także ich krewniacy potrzebowali tych rogów? Przy studiowaniu dinozaurów przydatne są porównania do dzisiejszego świata zwierząt. Nosorożce też mają ostry róg na nosie, którym się mogą bronić. Ten ich róg służy jednak bardziej odstraszaniu. Przeciwnicy, gdy tylko zobaczą ten róg tracą odwagę, zwłaszcza wtedy, gdy nosorożec grozi zaatakowaniem napastnika. Rozsądniej jest przecież odstraszyć przeciwnika, niż wdawać się z nim w walkę, w czasie której można odnieść rany lub zginąć. W razie ostateczności triceratops mógł także użyć swoich rogów do obrony, zwłaszcza, że kołnierz kostny chronił go również jak tarcza.

Nawet pojedynczy triceratops nie był łatwą zdobyczą. W północnej Ameryce, w skałach sprzed 70 milionów lat, znaleziono wiele skamieniałości triceratopsów. Na tej podstawie można stwierdzić, że były to zwierzęta o długości do 9 metrów, ważące ponad 5 ton.