Na szczycie wysokiej góry panuje mróz, w którym nie udaje się przetrwać prawie żadnej roślinności. Góry w Himalajach są tak wysokie, że ich szczyty przez cały rok są pokryte śniegiem  lodem. Lampart śnieżny wdziera się czasami na duże wysokości, zaś bystrookie ptaki drapieżne żeglują nad stokami. Są to w zasadzie jedyni przedstawiciele świata zwierząt w tej surowej krainie. Zobaczmy jednak, jak wygląda to trochę niżej:

• Tundra wysokogórska

Strefa tundry w górach przedstawia podobny widok jak tundra arktyczna. Skalisty grunt pokryty jest w zimie płatami lodu, a na wiosnę umajony kwiatami. W lecie pasie się tam dziki jak oraz największa w Azji centralnej dzika owca wysokogórska, argali.

• Wysokogórskie łąki

Powyżej granicy lasów rozciągają się soczyste połoniny. Ale i tu jest jeszcze bardzo zimno, dlatego te ostre warunki znoszą tylko odporne rośliny. Mają one długie korzenie i tylko niewiele wystają ponad powierzchnię ziemi. Latem pasą się na nich dzikie osły i kozice górskie.

• Las iglasty

Drzewa iglaste, takie jak sosny i świerki, rosną bardzo dobrze w suchym i zimnym klimacie górskim. Żywica chroni je przed głodnymi owadami, a ich nasionami żywią się ptaki. W lasach tych żyje mała panda, doskonale wspinająca się po drzewach, a także koziorożec.

• Las liściasty

Podgórskie lasy liściaste dają pożywienie i schronienie dużej grupie różnych zwierząt. Langury zjadają owoce gór i liście drzew, a w lecie wspinają się w wyżej położone górskie rejony. Niedźwiedzie i tygrysy krążą po zalesionych stokach u stóp gór.