Różne mogą być dalsze losy martwego zwierzęcia lub rośliny. Przeważnie resztki te zjadane są przez inne zwierzęta lub tez stopniowo gniją. Ale zdarza się, że trafiają do rzeki lub jeziora, a tam pokrywa je osad denny. Na pustyni mogą zostać zasypane przez naniesiony wiatrem piasek. Z czasem warstwa mułu lub piasku na tych szczątkach narasta i jest coraz grubsza, a jej ciężar wywiera na nie coraz większy nacisk. W miarę upływu czasu zarówno muł jak i piasek zamieniają się w skałę. Składniki chemiczne z pokładów mineralnych przenikają szczątki organizmów, utwardzają je i zamieniają w skałę.  W ten sposób stają się skamieniałościami.

Skamieniałości tworzą się w ciągu tysiącleci. Każde zwierzę i każda roślina może ulegać skamienieniu (fosylizacji). Miękkie części ciała, takie jak skóra, wnętrzności i mięśnie gniją zazwyczaj tak szybko, że nie mogą zmienić się w skamieniałości. Stają się nimi raczej tylko twarde części ciała zwierząt, na przykład skorupy, kości, zęby; ale i one ulegają często złamaniu lub zgnieceniu. Twarde części roślin, jak nasiona i pyłek kwiatowy, tez mogą ulec skamienieniu.

Skamieniałości mogą powstawać również w inny sposób. Czasami gwałtowne i całkowite pogrzebanie zwierzęcia następuje w wyniku obsunięcia się ziemi. Jego szczątki rozkładają się, a powstająca w ten sposób pusta przestrzeń ulega zapełnieniu osypiskiem.